Dag 13 Page – Kanab

We hoeven vandaag niet al te vroeg op te staan, want we hoeven pas rond half tien weg te rijden. We eten in het hotel en doen dat buiten op het terras in de zon. De temperatuur begint al wat op te lopen en het belooft een stralende dag te worden. Dat is mooi, want we hebben een tour geboekt in de Anteloppe Canyon en dan is een zonnige dag erg belangrijk. Waarom zal later wel duidelijk worden (en uit de foto’s).

Om kwart voor tien rijden we bij het hotel weg. Het is dan 78 graden. Het is maar een kwartiertje rijden naar de parkeerplaats aan highway 89. Na 16 dollar cash betaald te hebben om het park/parkeerplaats op te mogen, melden we ons bij de tourguides. Het is goed dat we gereserveerd hebben, want anders waren we pas om 1 uur aan de beurt geweest.

Om kwart voor elf wordt iedereen van de 11 uur tour bij elkaar gehaald en in groepen gedeeld. Wij zitten in de laatste groep, wat uiteindelijk ons geluk is geweest omdat we vervolgens iets rustiger door de canyon heen konden. Met 4x4 trucks rijden we in ongeveer een kwartier naar de ingang.

In dit gedeelte van Amerika komen veel ravijnen voor, en een bijzondere vorm daarvan is de slot canyon. Het woord ‘slot’ betekent ‘smalle gleuf’; een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De Upper Antelope Canyon werd in het jaar 1931 door een 12 jarige Navajo meisje ontdekt en is ongeveer 140 meter lang, en de wanden zijn gemiddeld zo’n 40 meter hoog.
De Navajo Indianen, noemden de kloof “Tse Bighanilini”, dat betekent: “de plaats waar water door rotsen stroomt”. En ook onlangs kwam er door deze Anteloppe Canyon nog een vloedgolf.
De ingang is een smalle opening die je niet het idee geeft dat er iets bijzonders te zien zal zijn. Maar als we naar binnen lopen wordt je al meteen overvallen door een magische wereld tussen glooiende zandstenen wanden, die prachtige kleuren krijgen in het gefilterde zonlicht. Het is werkelijk waar een prachtig schouwspel van vormen, kleuren en licht, wat niet te beschrijven is. Zo ongelofelijk mooi ! Wij zijn er beiden nog van onder de indruk.
De beste tijd om deze canyon te bezoeken is rond het middaguur omdat de zon dan goed staat en mooi de canyon in schijnt. En gelukkig was het een prachtige dag. Wij hadden ook nog eens geluk dat wij een hele leuke gids hadden, Lala. Op de juiste plekken liet ze ons foto’s nemen, maar maakte zelf met onze telefoons en camera’s ook foto’s en gaf tips om de camera’s goed in te stellen
Ruim een uur later lopen we de canyon weer uit en stappen weer bij Lala achterin de 4x4 truck. Als we bij auto terug zijn, pakken we even wat te drinken en rijden met 87 graden op de thermometer terug naar Page om bij de Safeway wat te eten halen. Wij hebben er trek van gekregen en eten het gelijk voor de deur op een bankje op.

We verlaten Page via de 89 noordwaarts waar we even verderop bij het uitzichtpunt nog een prachtig overzicht hebben op Lake Powell en de omliggende bergen. Ook zien we het hotel liggen waar we twee jaar geleden sliepen en ook Paul en Arianne dit jaar verbleven. Terug op de 89 passeren we de staatgrens en komen we Utah binnen. Dit is dus na Washington, Oregon, California, Nevada en Arizona, de zesde staat die we bezoeken. We zitten inmiddels ook in ander tijdzone. We hebben nu Mountain Time en dat is acht uur verschil met Nederland.

Na ongeveer een uur rijden komen we aan bij een onverharde weg (dirt road) die ons naar een verlaten stadje Paira brengt. Nu is verlaten stadje wel erg letterlijk te nemen, want er staat niets meer. Voorheen was hier een nagebouwd western dorp waar vee films zijn opgenomen. De weg geeft onderweg wel erg mooi uitzicht en het rijden over deze weg is ook leuk. Zelfs zonder 4 wheel drive is het vandaag goed te doen.

Om even over vijven Mountain Time komen we aan bij ons hotel. We doen nog even bijkomen van de vele indrukken vandaag en gaan dan kijken of we bij Rocking V Cafe kunnen eten. Wederom een tip van TripAdvisor. Als we aankomen zien we meteen dat dit een goed tip is, want het is druk en ze hebben pas over twee uur een tafel voor ons. Dan maar reserveren voor morgenavond. We eten maar wat makkelijks vandaag en lopen terug naar het hotel.

We slapen in Kanab en zoals al vermeld werden hier in de jaren zestig en zeventig veel Westerns films opgenomen. Langs de weg staan allemaal bordjes met filmsterren en uitleg waar hij of zij ingespeeld heeft. Vele waren voor ons onbekend, behalve Anthony Quinn en nog iemand. Voor de trouwe lezers: ook dit jaar weer een quizvraag: in welke TV serie heeft de persoon gespeeld die je bij de foto’s ziet staan ?

Terug bij het hotel staat de fireplace aan bij een zitje, waar we lekker plaatsnemen. Even later komt er een Amerikaans echtpaar uit Philadelphia bij ons zitten en we raken gezellig aan de praat. Zoals elke Amerikaan vragen zij ook als eerste : where are you from ?

Als het frisser begint te worden gaan we naar de kamer. Morgen staat een tocht naar de North Rim van de Grand Canyon op het programma.