Dag 10 Gatlinburg

Het is vandaag dinsdag 1 oktober. Een bijzondere dag, want het is precies 1 maand na het overlijden van Ma. Een moment om even bij stil te staan.

In de ochtend hebben we lekker rustig aan gedaan. Geen wekker gezet en op het gemak ontbijten, wat lezen, even FaceTime met Jamie en de kids, Miran en de kids en Mark. Lang leve het internet !!!

Op het middagprogramma stond een hike in het National Park. We willen de Porters Creek Trail lopen naar de Fern Branch Fall. Bij Greenbrier gaan we het National Park in en al snel wordt de weg weer een gravelweg. Gelukkig hebben we ervaring en de 4 wheel drive helpt ook. Het is overigens 85 graden als we de auto achter ons laten en vertrekken. Wandelschoenen aan, rugzak met drinken en wat te eten mee en vol goede moed op pad. Het eerste deel gaat de gravelweg langzaam omhoog en is dus al best inspannend. De temperatuur en de hoogte waarop wij liepen maakte het nog extra zwaar. Na ongeveer een mile houden we op de kruising links aan en gaat het gravelpad over in een pad vol met wortels en stenen en ook nog steeds omhoog. Het maakt het lopen er niet makkelijker op. We passeren nog een bruggetje over een bijna droog staand kreek, maar de andere voetgangsbrug (is eigenlijk gewoon een boomstam met leuning) gaat over een serieuzer …

Onderweg komen we mensen tegen die ons vertelde dat het een teleurstellende waterval is door de droogte. We vervolgen echter toch onze halsbrekende tocht tot we ergens uitkomen waar we rechts door de bomen een waterval zien. Tja, we hebben inderdaad wel betere en mooiere watervallen gezien. Rechtsomkeer en de tocht terug naar beneden. Maar met al die stenen en wortels moet je goed uitkijken waar je loopt en het tempo is dan ook niet hoog. Moe, bezweet maar voldaan komen we bij de auto aan. We wilden nog even naar Gatlinburg, maar gaan eerst lekker terug om nog even bij te komen bij en in het zwembad bij een temperatuur van 91 graden.

Om 18:45 gaan we stad in om te eten terwijl we de wasmachine hebben aangezet met onze wandelkleding. De buurman loopt voorbij met op zijn bord een enorme lap vlees. Er staan namelijk BBQ’s waar je gebruik van kunt maken. En Amerikanen en BBQ, dat hoort bij elkaar. We parkeren in het dorp en moeten 8 dollar betalen. Daar mogen we dan wel tot morgenmiddag voor blijven staan !

Zoals we al vaker hebben geschreven is hier in Amerika alles groot. We gaan in het dorp pizza eten en bestellen de kleinste die er op de kaart staat. Met z’n tweeën van gegeten en nog was de helft over. Amerikanen vragen dan om een box om het restant mee naar huis te nemen. Wij bedanken vriendelijk voor de aangeboden box. De ober kijkt ons wat meewarig aan……

We lopen nog even rondje over de mainstreet en door een “village” . We wanen ons in de Efteling met al die huisjes. Op Mainstreet is het bijna alleen maar vreterijen. Typisch Amerikaans dit.

Om 21:00 uur zijn we weer thuis., de was is klaar en kan in de droger (ja ja die hebben we ook in dit hutje). Op de telefoon van het hutje knippert weer het rode lampje net zoals gisteren. De manager weer om te zeggen dat wij morgen uit moeten checken. Haha we dachten dat het misschien de conciërge was om ons een huis aan te smeren net als zondag…..

Morgen gaan we verder naar Nashville. Eens kijken of we dezelfde plekken kunnen vinden waar Elisa dit jaar ook geweest is !