Dag 3 Port Angeles/Port Townsed/San Juan Island

We zijn beiden al vroeg wakker (misschien toch wat last van het tijdsverschil ?) en stappen om 7 uur in de auto. Op de weg naar Port Townsend komen we langs Longhouse Market & Deli waar we gisteren stopte voor de koffie en thee. We hadden besloten om daar ontbijt te halen. We refillen onze gisteren gekochte mokken met koffie en thee en nemen een soort tosti. Best lekker en met een goed gevulde maag kunnen we verder naar Port Townsed.

Om even voor half negen arriveren we bij de boot, waar we ons melden bij het kantoortje van Pudget Sound Express om in te checken. Het is al goed druk aan de kade met o.a een groep fietsers, dus de boot zal wel goed vol zitten. We hebben gereserveerde plekken, dus hoeven we ons geen zorgen te maken. Ron gaat de auto even wegzetten verderop op de parkeerplaats en San gaat alvast van de eerste zonnestralen genieten op het bankje voor het kantoortje. We kijken hoe de fietsen ingeladen worden en dan kunnen we allemaal aan boord. We zitten inside aan een tafeltje van vier met twee niet zo heel spraakzame Amerikanen. Na de vraag waar wij vandaan komen, stokt het gesprek verder. Ook goed. Zodra we de haven om tien over negen verlaten hebben gaan het Amerikaanse echtpaar naar buiten. Wij kopen een mok voor 5 dollar zodat we onbeperkt en gratis koffie en thee kunnen refillen. We passen ons aan de Amerikaanse gewoontes al behoorlijk aan !

Net als we de straat van Juan de Fuca invaren komt ons een containerschip tegemoet. Toch een beetje Nederlandse trots: De Hapag Loyd ss Rotterdam. Inmiddels zijn wij ook buiten aan het uitwaaien als we na ongeveer 80 minuten varen langs een eiland komen met naast vele meeuwen en aalscholvers ook zeehonden. We dobberen even en de boot wordt in positie gebracht om iedereen de gelegenheid te geven wat foto’s te nemen. Het commentaar van de kapitein is helaas slecht te horen door de slechte geluidskwaliteit en het geluid van de motor, maar dat mag de pret niet drukken. Het zonnetje schijnt en het is weliswaar wat fris door de wind, maar toch erg lekker.

Op weg naar het volgende eiland klinkt over de boordradio dat er een walvis gesignaleerd is. En even later komt ie inderdaad in zicht ! Wat een joekel. Het is een Humpback Whale van zo’n 16 meter. We zien hem een aantal keren opkomen en gelukkig ook een mooie foto kunnen maken van zijn staart. We herkennen nu het plaatje van zijn typische vin en de grijs/witte binnenkant van zijn staart. Tijdens onze reis naar Canada hebben we ook al walvissen gezien , maar het blijft bijzonder om deze beesten zo in het echt te zien.
Bij het volgende eiland komen we Stellar Sea Lions tegen. Ze maken herrie en stinken enorm. Wel mooi om te zien hoe ze zich oprichten en over de rotsen verplaatsen.
Om even over half een komen we aan in Friday Harbor waar we aanmeren zodat iedereen kan gaan passagieren. We hebben twee uur de tijd voordat de boot weer afvaart en vinden een heel leuk tentje waar we aan een grote picknicktafel lekker in de zon lunchen. De chicken sandwich met een lekker glaasje sauvignon blanc, smaakt erg goed !
Om half drie vaart de boot weer de haven van Port Friday uit op weg naar Port Townsend, hopelijk komen we onderweg wel de orca’s tegen. En gelukkig zien we na een half uurtje varen een vin uit het water komen, weliswaar nog wat ver weg, maar toch. Als hij boven water komt hoor je de vele fotocamera’s snel klikken. Langzaam maar zeker komt de boot dichter bij de orca (of de orca bij de boot) en horen we dat dit een mannetje is. Alle orca’s in dit gebied leven in familieverband, pods genaamd. Er zijn drie pods die elk een letter hebben en elk beest heeft een nummer. In dit gebied leven ongeveer 100 orca’s en als we goed geluisterd hebben was dit mannetje de K51. Nog maar net bekomen van deze eerst ervaring, verschijnen aan de andere zijde een moeder en een jong. Dit jong is te herkennen aan het feit dat de vlekken nog niet wit zijn, maar gelig van kleur. Het jong komt zelfs even rechtstandig omhoog met zijn kop.

Na nog vele foto’s van de duikende orca’s gemaakt te hebben, kwam er nog een hoogtepunt aan. Een ander mannetje kwam richting de boot gezwommen en passeerde op nog geen twee meter van de boot, kwam naast de boot omhoog en dook weer onder om vlak voor de boot weer even omhoog te komen. Omdat het water heel helder is, konden we hem onder zien gaan en onder water zien zwemmen ! Een machtig mooi moment om nog lang na van te genieten.

Omdat we best wel wat tijd hebben rondgevaren en gedobberd om de orca’s te zien, moest de kapitein op een gegeven moment toch koers zetten naar Port Townsed waar we om even over half zes aankwamen en afscheid namen van de uiterst vriendelijke bemanning. Vervolgens in een uurtje ongeveer terugrijden naar Port Angeles. We hebben niet echt honger en besluiten een broodje te halen bij de safeway die we lekker op de hotelkamer opeten. We bekijken de vele, vele foto’s en maken een selectie voor het dagboek.

Morgen rijden we verder naar Long Beach via route 101 wat gedeeltelijk nog door het Olympic National Park voert.