Dag 19 Breckenridge – Estes Park - Reisverslag uit Estes Park, Verenigde Staten van Ron en Sandra van Vliet - WaarBenJij.nu Dag 19 Breckenridge – Estes Park - Reisverslag uit Estes Park, Verenigde Staten van Ron en Sandra van Vliet - WaarBenJij.nu

Dag 19 Breckenridge – Estes Park

Door: Ron en San

Blijf op de hoogte en volg Ron en Sandra

23 September 2015 | Verenigde Staten, Estes Park

De dag begint vandaag om half acht als de wekker gaat. We ontbijten in het hotel en rijden dan om half negen de berg af naar het dorp toe. Het is nog wel fris (46 graden F). Onderaan de berg maken we nog even een foto van het hotel en van de oude trein die hier heel vroeger reed. Zoals gezegd, een leuke plaatsje !

We rijden via de 9 noordwaarts naar Frisco om daar nog even verse bagels te halen bij de Safeway en, jullie raden het al: koffie en thee bij de Starbucks (die vaak in de Safeway zit). Vervolgens nemen we voor het eerst sinds lange tijd weer een stuk snelweg, de i-70 richting Denver om er bij afslag 232 bij Empire weer af te draaien. We nemen de 40 noordwaarts en al meteen gaan we klimmen (dit gaat vandaag vaker gebeuren!!!). De Berthoud Pass (11.300 feet) is de eerste die we tegen komen. We slingeren de pas op en ook weer af. Dit is ook een echt wintersportgebied.

Bij Granby maken we een sanitaire stop, en halen we ook nog even nieuwe bagels en koffie en thee, want die van vanochtend zijn al deels verorberd. We pakken vervolgens de 34 langs Lake Granby en Grand Lake en daarna komen we bij de south entrance van het Rocky Mountains National Park. We laten onze jaarpas ( die we dik terugverdiend hebben) en het legitimatiebewijs zien aan de Ranger zien en zij antwoord in gebroken Nederlands: “O wat leuk Nederlanders, ik heb vier jaar in Voorschoten gewoond”. Na een hartelijke “een fijne dag verder ” rijden we om tien voor twaalf het park in.

Bij de parkeerplaats van de Timberlake Trail doen we even picknicken en bestuderen de parkmap en krant die je bij elk Nationale Park krijgt. We worden tijdens het eten bezocht door een Steller’s Jay die op zijn gemakkie rondhupt en vliegt bij de picknick banken.

We vervolgen onze weg en ook nu weer gaan we flink klimmen. De weg heet hier de Trail Ridge Road en is de hoogste gelegen verharde weg van Amerika. We passeren namelijk ruim de boomgrens en komen op ruim 12.183 feet (3700 meter). Om deze hoogte te bereiken moeten we vele bochten maken om de berghellingen op te kunnen. Een vreemde ervaring om op deze alpine toendra te rijden !

We besluiten om nog even verder door te rijden naar de Upper Beaver Meadows, omdat dit een van de plekken is waar we wellicht wat herten kunnen zien. Als we het weggetje in slaan waar de trail ook start, zien we al een mannetje met een paar vrouwtjes lopen. Het is bronsttijd en de herten zijn dan meer in lagere gebieden waar het mannetje zijn harem vormt. Die moet hij dan wel verdedigen ten opzichte van andere mannetjes.

Om half drie doen we de wandelschoenen aan en gaan een stuk van de trail lopen. Eerst over het open terrein en dan het bos door. Als we goed en wel twintig minuten onderweg zijn, zien we opeens een mannetjeshert rechts uit het bos komen, op weg naar een aantal vrouwtjes die verderop lopen. Het is nog een jonger mannetje zo te zien, want zijn gewei is nog niet heel groot. Als hij in de buurt komt, wordt hij echter luidruchtig verjaagd door het oudere mannetje die zijn harem nauwgezet beschermd. Zelfs een vrouwtje wat het bos inloopt om naar de jonge adonis te gaan wordt door hem vakkundig terug de harem in gestuurd.

Ondertussen staan wij dit schouwspel van een meter of 20 ademloos te volgen, als wij plotseling achter ons nog een mannetjeshert aan horen komen. Door middel van burlen probeert hij indruk te maken op de vrouwtjes. We schrikken ons rot, want plotseling zijn wij het middelpunt van drie strijdende mannetjesherten ! Stil blijven we staan en kijken hoe dit afloopt. Het oudste mannetje weet de twee nieuwkomers uiteindelijk te verjagen door met zijn imposante gewei te dreigen en flink te burlen. Heel bijzonder om hier zo dichtbij getuige van te kunnen zijn.

We lopen terug naar de auto en rijden vervolgens naar Estes Park, onze overnachtingsplaats. We hebben een hele leuke studio, met balkon aan de rivier in een kleinschalig complex. We slapen hier twee nachten alvorens naar Denver toe te rijden.

We eten aan de overkant van de weg in Rock Inn Mountain Tavern waar we eerst nog even tien minuten moesten wachten op een tafel. We eten een heerlijk chicken flatbreadsandwich en french dip, roastbeef op een broodje wat je heerlijk in de jus kunt dippen. Bij ons hutje staan aan de rivier ook twee hot tubs en we besluiten om maar een gek te doen en daar heerlijk een half uurtje te gaan bubbelen.

Morgen is de een na laatste dag van onze vakantie, dus gaan we nog lekker een dag de natuur in van Rocky Mountains National Park !

  • 24 September 2015 - 08:59

    Marrie:

    Zeker een prachtig plaatje zeg!
    Jeetje wat bijzonder om tussen drie van die grote mannetjes herten te staan maar ik kan mij voorstellen dat ook dit weer een heel bijzonder moment is.
    En wat een prachtige foto's weer met die mooie blauwe lucht erboven.

    Geniet van jullie laatste dag en zo te lezen wordt dit wel een knaller als laatste dag :-)

    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ron en Sandra

Actief sinds 05 April 2010
Verslag gelezen: 306
Totaal aantal bezoekers 96237

Voorgaande reizen:

22 September 2019 - 13 Oktober 2019

Zuid Oost Amerika 2019

05 September 2015 - 27 September 2015

United States again 2015

06 September 2013 - 30 September 2013

De grote Nationale Parken Tour West Amerika 2013

09 Juni 2011 - 01 Juli 2011

West Canada en New York 2011

14 Mei 2010 - 05 Juni 2010

Rondreis Noorwegen 2010

Landen bezocht: