Dag 4 Port Angeles – Long Beach

Het was vanochtend al weer vroeg dag. Gisterenavond hebben we van Jamie gehoord dat San d’r moeder is gevallen en een scheurtje in haar bekken heeft. Moet even paar dagen in ziekenhuis blijven. Dus vanochtend vroeg onze tijd maar even bellen. Gelukkig hoeft ze niet geopereerd te worden, mag ze al weer naar huis maar moet daar wel heel rustig aan doen. Lastig is het wel als je zo ver weg zit.

Omdat we al wakker zijn, gaan we ook maar vroeg op pad. Om even over zevenen zitten we in de auto op weg naar een Starbucks voor het ontbijt. We vinden er een aan de noordkant van Port Angeles en halen in de supermarkt gelijk even het proviand voor vandaag. Het is bewolkt, het zonnetje is nog ver te zoeken en het duurt vandaag lang voordat we hem gevonden hebben……..

Na de tank volgegooid te hebben (toch wel lekker hoor om maar € 0,61 te betalen per liter !) vinden we om even over achten na wat omwegen de 101 die we in westelijke richting volgen. We rijden langs de noordkant en dan langs de westkant van het schiereiland. De 101 loopt trouwens helemaal door tot Los Angeles. Zo ver volgen wij hem overigens niet. Als we een half uurtje onderweg zijn wordt het steeds bewolkter, vervolgens mistiger en dan gaat het regenen. Nu zijn er op dit deel van het schiereiland nog wat regenwouden, maar we hadden gehoopt dat het niet zo letterlijk was.

Voorbij Lake Crescent hadden we nog willen afslaan naar Sol Duc en de watervallen, maar vanwege de regen doen we dat toch maar niet. We blijven de 101 verder afrijden via Forks door naar Lake Quinault. Onderweg loopt de weg vlak langs de kust en als het droger begint te worden stoppen we nog even om naar de Pacific Ocean te kijken. Bij Lake Quinault dacht Ron dat er langs de noordoever een hotel/restaurant lag en stelde voor om daar koffie te gaan drinken. Helaas. Geen restaurant en dus ook geen koffie en thee. Wel een weg rondom het meer en de noord en zuid oever van de rivier. Alleen hield op een gegeven moment wel het asfalt op. Komt die 4 wheel drive toch nog van pas !!!!! En ook elk nadeel hebt zijn voordeel, want nu konden we het bos wel van heel dichtbij zien. Aan de zuidoever komen we een kleine winkel tegen en daar halen we dan tenslotte de koffie en thee maar.

We rijden nu verder door naar Aberdeen (nee niet Schotland maar gewoon hier in de staat Washington). Nu zijn wij nooit in Aberdeen Schotland geweest, maar wij hopen niet dat het daar net zo troosteloze bende is als hier. We rijden er maar gauw doorheen. Dit deel is ook minder mooi qua landschap. Gelukkig wordt het weer mooier als we richting Long Beach rijden. We rijden om de Willapa Bay heen die in open verbinding staat met de Pacific. Dat is goed te zien aan de gebieden die door eb en vloed onder water komen te staan.

Om even half vier komen we bij ons hotel aan, waar we inchecken en naar de kamer gaan. Het hotel is modern, minimalistisch ingericht en op de nachtkastjes liggen oordopjes !?!?! Maar we hebben wel uitzicht op zee !We trekken de wandelschoenen maar even aan om een stuk door de duinen heen te lopen over de mooie boardwalk die ze daar hebben aangelegd. Terug in hotel pakken we even lekker koffie en thee en doen op de kamer even bijkomen. We eten ’s avonds in het restaurant van het hotel genaamd Pickled Fish en genieten van de live music van Luke en Kati. We gaan weer op tijd ons mandje in. Morgen vervolgen we onze tocht langs de kust naar het zuiden. De weersverwachting ziet er goed uit. Eindelijk korte broek aan ?