Dag 12 Williams – Page

De wekker staat om half acht zodat we op tijd weer aan het ontbijt kunnen. Twee jaar geleden konden we buiten op de veranda ontbijten en daarom hadden Nick en Claire speciaal voor ons de terrasverwarmer aangezet zodat we ook vandaag lekker buiten konden ontbijten. Wederom een voorbeeld van hoe attent en gastvrij ze zijn. San had naast de granola een bagel met cream en Ron naast de granola een quesillada gevuld met ei, aardappel en engelse worstjes. Wederom erg goed.

We pakken onze spullen in, laden de auto in en nemen dan afscheid van Nick en Claire. We rijden nog even het dorp in voor de Safeway om boodschappen te doen en koffie en thee voor onderweg te halen.

Om tien voor half elf rijden we Williams uit en begint het te regenen. We hadden gisteren toch wel mazzel met het weer. Via de 180 rijden we naar de Grand Canyon om de South Rim naar het oosten te nemen. We stoppen pas aan het einde bij Dessert View om nog een keer een blik te werpen op dit natuurwonder. We verlaten het nationale park en rijden richting Cameron om vandaaruit de weg naar het noorden te pakken. Het zijn weliswaar lange stukken maar de uitzichten zijn echt Amerikaans. Groot en weids met mooie uitzichten op bergen die allerlei kleuren aannemen. Voorbij Bitter Springs moeten we een bergpas over en klimmen we naar een behoorlijke hoogte. We stoppen even om ook hier weer even te genieten van het uitzicht.

We gaan verder om de weg om half drie te verlaten bij Horseshoe Bend. Hier neemt de Colorado rivier een soort u bocht (oftewel een hoefijzer). We parkeren de auto en nemen vervolgens het pad van ongeveer 1,5 kilometer wat eerst omhoog loopt en daarna een flink stuk naar beneden. We realiseren ons dat de terugweg dus precies andersom is en flink klimmen wordt. Het zonnetje schijnt en de temperatuur is al aardig opgelopen. Aangekomen bij de canyon is het flink druk en ook nu weer met veel Aziaten die net door een bus zijn afgedropt. Het poseren, al dan niet met selfiesticks, is weer niet van de lucht. Maar het uitzicht op de horseshoe bend is echter schitterend en vergoedt het geheel.

We aanvaarden de terugtocht die best nog wel meeviel en stappen in de koelte van de airco in de auto. Het is nog maar een klein stukje naar Page waar we dan al om kwart voor vier aankomen. Tegenover ons hotel ligt een grote Walmart die we eerst even gaan bezoeken. Gewoon even lekker rondkijken. Om kwart over vier checken we in en kijken we even voor het eten vanavond en onze tour morgen.

Via TripAdvisor komen we om even over zevenen terecht bij Into the Grand. In een soort grote loods waar vroeger het bedrijf van zijn grootvader en vader gevestigd was serveren de huidige eigenaren Navajo Indiaanse gerechten. Grootvader was een van de expeditie leden die de Grand Canyon afvoer en later een bedrijf startte met wildwatervaren. Op eenvoudige tafels en van plastic borden en bekers, maar in hele leuke sfeer eten we terwijl er live music is. Om half negen start de rest van het programma en komen er enkele Navajo indiananen die een demonstratie geven van Navajo dansen. Hoogtepunt was een drie jarig meisje die een vlinderdans deed met haar omslagdoek als vleugels en de avond werd afgesloten door een hoop dance (hoepels). Ongelofelijk hoe deze jongen met zeven hoepels kan omgaan en de hoepels over zijn lijf laat gaan. Kortom een leuk, niet alledaags restaurant in een sfeer die de Colorada rivier en de navajo indianen verbindt.

Morgen staat een tour naar Antilope Canyon op het programma en rijden vervolgens door naar Kanab.

Door het trage internet in het hotel, nog even geen foto’s. Die volgen later.