Dag 8 Clearwater

Dag 8 Clearwater

Door de absolute stilte hebben we gewoon doorgeslapen totdat de wekker ging om acht uur. We hebben een heerlijk bed dus nog even dommelen. Om negen uur melden wij ons in het boothuis voor het ontbijt. We ontbijten a la carte, oftewel we moeten van de kaart een ontbijt samenstellen. We kiezen voor een continental plate met volgens de kaart cold meat, cheese, fruit and scrumbled egg. We nemen er koffie en jus d'orange bij. Als er vervolgens een groot bord voor ons neus wordt gezet, lijkt het wel een Frans culinair hoogstandje. Veel bord, weinig op het bord. Gelukkig krijgen we er toast bij en staat er jam op tafel.

Na het uitgebreide ontbijt, rijden we naar Clearwater om brood te halen en gaan naar het informatiecentrum van Wells Gray Provincial Park. Bij het informatiecentrum krijgen we een mooi kaartje met daarop de bezienswaardigheden in het park. Eigenlijk loopt er maar een weg vanuit Clearwater het park in. Deze weg is bijna 70 kilometer lang en tot ongeveer halverwege geasfalteerd. Er bevinden zich in dit park meer dan 20 watervallen waarvan sommigen alleen na een paar uur wandelen via een zogenaamde trail (wandelpad) te bereiken zijn.

Wij stoppen na 10 kilometer bij de eerste waterval, de Spahats Falls. Deze waterval is 73 meter hoog en lijkt zo vanuit een grot naar beneden te kletteren. De volgende stop is na 41 kilometer en we wandelen naar Dawson Falls, ook wel little Niagara Falls genoemd. Bijzonder is de breedte van de waterval (91 meter) en daarmee ook het lawaai wat deze waterval maakt. We lopen over het bospad ook nog naar de bovenkant van de waterval en zien dan pas echt hoe hard het water hier naar beneden stroomt. We stappen weer in de auto en de weg loopt vervolgens steil naar beneden waarna we een smal bruggetje over moeten naar de andere kant van de rivier.

Een paar kilometer verder, vlak bij de afslag naar Helmcken Falls, worden we door een tegemoet komende camper gewaarschuwd dat er iets in de berm loopt. En ja, ook vandaag weer een beer. Wederom een grizzly beer, maar wel een die qua kleur echt prachtig is. Hij heeft kennelijk honger want van elk struikje die hij (of zij) tegenkomt wordt gegeten. We schieten wederom een paar prachtige foto's, maar willen niet te lang stilstaan bij de beer, omdat ze anders gewend raken aan mensen.

We nemen vervolgens de weg naar Helmcken Falls, de belangrijkste trekpleister van het park. Deze 137 meter hoge waterval ligt in een soort inham die in de afgelopen duizenden jaren steeds dieper uitgesleten is.

We rijden terug naar de weg en besluiten nog naar Clearwater Lake te rijden. Vanaf hier is de weg niet meer geasfalteerd maar aangelegd met een soort verhard gravel. Op zich goed te berijden. Bij het Lake aangekomen houdt de weg op maar valt het aanzicht een beetje tegen. Het meer loopt verder naar het noorden en onttrekt zich eigenlijk aan het gezichtsveld vanaf dit punt. Er is een klein cafeetje waar we een kop koffie nemen en aan de rand van het meer opdrinken.

Het Wells Gray is een mooi park. Omdat het een Provincial Park is en iets meer uit de route van Japser en Banff ligt, is het minder toeristisch en daardoor zijn er gelukkig geen fotograferende Japanners. Maar wel veel muggen, die het picknicken er niet aangenamer op maakte.

We gaan terug naar Clearwater waar we vijf kwartier later aankomen op de laatste druppel benzine. Met iets meer als een kwart tank leek dit toch wel voldoende, maar met al dat klimmen en dalen verbruikt hij toch best veel. We tanken en eten gelijk bij de aanpalende A&W een burger en gaan dan terug naar het resort.

Morgen gaan we verder westwaarts en overnachten we in Whistler, de plek waar tijdens de winterspelen van 2010 de skiwedstrijden gehouden zijn.