Dag 12 Port McNeill – Ucluelet

Dag 12 Port McNeill – Ucluelet

Om 7 uur gaat de wekker af en constateren we dat we ondanks de spiralen toch nog wel redelijk hebben geslapen. We ontbijten in een buitengewoon sfeervolle ontbijtzaal (niet dus), met toast, jam, koffie en jus. Om kwart over acht rijden we Port McNeill uit. Geen aanrader voor mensen die ooit naar Vancouver Island gaan. Gewoon in het midden en zuiden van het eiland blijven.

We gooien de tank nog maar even vol, want we moeten weer een flink eind rijden. We bellen ook nog even met Jamie's Whale Watching (leuke naam he ?) om te reserveren voor morgenmiddag.

Dan begint het hele lange stuk terug weer. Ook nu weer een hoogtepunt. Een berenjong wat zo maar vlak voor ons de weg oversteekt. We kunnen nog net een foto maken. Van moeder is even geen spoor te bekennen, maar ze schiet het bos in waar moeder ongetwijfeld riep: kom nou !

Na twee uur tuffen, bereiken we Courtenay waar we gauw de Starbucks opzoeken. Hebben echt trek in koffie. Na deze oppepper, vervolgen we onze weg nog over een klein stukje highway 19 en buigen dan af naar highway 4 die naar het westen gaat.

Al vrij snel komen we langs Coombs. Hier staat de Old Country Market. De daken zijn begroeid met gras en de geiten grazen daar lekker van. Het is een mengeling van de Efteling en de zwarte markt van Beverwijk. Er zijn diverse winkeltjes met spullen uit het jaar 0.

We houden het voor gezien en gaan op weg naar onze volgende stop langs highway 4, Cathedral Grove. In dit deel van MacMillen Provincial Park is aan weerszijde van de weg een wandelroute door het bos uitgezet welke langs enorme hoge en dikke bomen voert. Hier staan o.a Western Red Cedar (ons huis heeft aan de voorkant dit hout) en Douglas-fir bomen. De bomen zijn soms wel 800 jaar oud en de grootste boom is 9 meter in omtrek en 76 meter hoog ! Je wordt er heel klein van. In 1997 is er een grote storm geweest en zijn er veel bomen gesneuveld. De bomen laten ze echter gewoon liggen, omdat dit weer een voedingsbodem is voor veel andere soorten leven.

Na anderhalf uur rondgelopen te hebben rijden we weer verder en komen vervolgens in Port Alberni. Bij Whaler's Canoe een monument en beeld voor de inheemse walvisvaarders nemen we nog een foto en Ron haalt aan de overkant in de liquor store een lekkere fles Canadese chardonnay. Met name het laatste deel van het parcours is behoorlijk bochtig en bij tijd en wijle smal. Gelukkig geen grote vrachtauto met boomstammen tegengekomen.

Om even over vijven rijden we het pad op naar Reefpoint Oceanfront Bed&Breakfast en worden we welkom geheten door Brian McCreary, de eigenaar. Hij leidt ons naar een van de twee appartementen met de mooie naam Sea Mist Suite. Het is een prachtig ingerichte suite, met veel oog voor details en bovenal een prachtig uitzicht op de Pacific Ocean. Via een aantal trappen kom je uit op een aantal zitjes waar je op heerlijke bearchairs kunt genieten van een prachtig uitzicht. Dit hebben we dan ook maar even gedaan met een heerlijk kop koffie.

We gaan eten in het dorp. Er zijn een paar restaurants en we gaan op de gok. Hadden een paar beschrijvingen gelezen in de informatiemap en belanden uiteindelijk bij Frankie's Driftwood Patio Restaurant. Een heel klein restaurantje met boven een ruimte van 6 x 2 meter en beneden ook een ruimte van 6 x 2 meter. Hebben echter heerlijk gegeten en vriendelijke bediening. Dessert ging er niet meer in, zoveel was het. Nemen een stukje cheesecake mee voor bij de koffie op ons uitzichtpunt. Zitten daar nog lekker (met dat lekkere wijntje) totdat het te fris wordt. Vanuit onze "suite" zien we het vervolgens donker worden. Morgen gaan we eerst naar Tofino en 's middags aan boord om hopelijk walvissen te gaan zien !