Dag 15 Victoria

Dag 15 Victoria

Vanmorgen eerst lekker een beetje uitgeslapen. Rond 9 uur werden we wakker. Rustig aan gedaan en rond half elf zaten we aan het ontbijt bij de Starbucks.

We waren nog van plan om vanochtend de zee op te gaan en naar orka's te gaan kijken, maar helaas kregen we een telefoontje dat er voor de ochtendafvaart niet voldoende deelnemers waren. We konden wel 's middags, maar de weersverwachting gaf aan dat er 's middags een flinke wind op zou steken. Daar hadden we wat minder zin in, zeker ook omdat we van de week zulk lekker weer hadden bij de walvissen. We besluiten dus om een toer te maken langs de kust vanaf Victoria richting Port Renfrew.

We rijden eerst Victoria uit en nemen dan de 14. We komen eerst langs Sooke waar we nog maar even tanken gezien het feit dat er gewaarschuwd wordt dat de eerst volgende benzinepomp pas na 158 kilometer komt. Ook kopen we nog even broodjes bij de lokale indiase bakker. Deze blijken echter later zo droog te zijn, dat we ze niet weg kregen. De weg loopt langs de straat van Juan de Fuca en aan de overkant kun je Amerika zien liggen. Op het water zien we inmiddels witte kopjes verschijnen, dus we hebben waarschijnlijk verstandige keuze gemaakt.

Via een mooie slingerende weg komen we uiteindelijk in Port Renfrew aan. Vanaf hier kun je niet meer verder met de auto langs de kust. Wel loopt hier de beroemde West Coast Trail. Een van de zwaarste wandeltochten van Noord Amerika. In 5 tot 7 dagen loop je naar Bamfield en er worden slechts 30 personen per dag toegelaten op de trail. Jullie begrijpen het al, wij staan onze plaats graag af.

In plaats daarvan gaan wij naar de haven en zoeken een plekje op het terras van Hotel Port Renfrew en kijken uit over het kleine haventje. Vissersbootjes die terug komen maken de vis ter plekke schoon om dan meteen naar de restaurants te gaan. Wij nemen een kop kippensoep en toast en genieten van het uitzicht. San maakt nog een paar foto's en dan opeens valt het haar op dat er iets in het water zwemt. Wij rekenen af en lopen de pier op en ontdekken inderdaad en zeehond die in het haventje zwemt. Er achteraan komt nog een zeehond dachten we. Als hij dichterbij komt zien we echter dat het een zeeotter is met een grote vis in zijn bek. Hij duikt echter weer onder water en we zien hem daarna niet meer terug.

Wel bijzonder, want de zeeotter werd met uitsterven bedreigd vanwege de jacht op de otter voor zijn pels. Nu komen ze langzaam weer terug vanaf Alaska naar het zuiden. Toch leuk om zo iets te zien op een plek waarvan je van tevoren nog niet precies weet waar je terecht komt.

We stappen weer in de auto en gaan op avontuur door een binnendoor weg te nemen. Volgens de kaart loopt er een weg die boven Victoria uit zou moeten komen. We rijden een heel stuk tot we op een kruising uitkomen. Het bordje rept alleen over een recreatiegebied wat naar rechts wijst en die weg is onverhard. We besluiten om de verharde weg te nemen. Achteraf bleek het toch de weg van rechtsaf te zijn. Nu rijden we door het bosrijke gebied en komen we bij Lake Cowichan uit. Van daaruit kunnen we naar Duncan en dan met highway 1 weer naar Victoria. Het bosrijke gebied is helaas ook het domein van de houtkap. We komen veel plekken tegen waar behoorlijk gekapt is en dat laat lelijke plekken in het landschap achter. We begrepen van de week al dat de houtindustrie erg machtig is op het eiland. Erg jammer.

Om even half zeven rijden we Victoria weer binnen en gaan nog even bij de Inner Harbour kijken. Er liggen een paar grote boten en ook is hier de seaplanes terminal. Hier landen en vertrekken watervliegtuigen die ene lijndienst onderhouden met bv Vancouver. We zien net een vliegtuig vertrekken.

We hebben niet echt honger en gaan uiteindelijk voor een salade resp een broodje bij de Subway. Terug op hotelkamer nog wat lezen en kijken welke boot we gaan nemen. Morgen varen we weer naar het vasteland en gaan we naar Vancouver. Dan zitten we echt weer in de stad.